Met dank aan Peter Breedveld, dus geplukt van internet, speciaal voor de grondtroepen van de linkse kerk

Antisemitisme neemt af, anti-moslimgeweld neemt toe, is de conclusie van de onderzoekers van de Monitor Rassendiscriminatie 2009, die begin deze maand werd gepresenteerd. Opmerkelijke timing, gezien het feit dat er juist rumoer was over het feit dat Joden in Nederland niet meer veilig de straat over kunnen en het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) een sterke toename van het aantal incidenten meldt.

Opmerkelijk ook omdat de auteurs van het rapport zelf aangeven dat ‘op het moment van schrijven’ gegevens over antisemitisch geweld in de jaren 2007 en 2008 ontbraken. Hoe kun je zonder blikken of blozen verklaren dat het CIDI maar wat in de ruimte lult, dat het antisemitisme helemáál niet toeneemt, als je daarvoor niet eens over de benodigde gegevens beschikt?

In de samenvatting van de Monitor staat dat ‘het aantal geregistreerde antisemitische incidenten de laatste jaren afneemt’. Maar wie het rapport zelf leest, ziet dat de cijfers, waarover de auteurs kennelijk wèl beschikken, juist een toename van het aantal meldingen van antisemitisme laten zien, al wordt het niveau van het topjaar 2006 (het jaar van het Israëlische offensief tegen Libanon) niet meer gehaald.

Hier wordt hetzelfde truukje toegepast als Pieter Hilhorst deed in zijn stuk in de Volkskrant, waarbij hij piekjaar 2002 als ijkpunt nam om te ‘bewijzen’ dat het antisemitisme in de jaren daarna was afgenomen, en volstrekt negeerde dat er in 2009 een verdubbeling van het aantal incidenten was ten opzichte van het jaar daarvoor, én dat het aantal nooit meer zo laag is geweest als in de jaren vóór 2002.

Hilhorst en de onderzoekers van de Monitor passen veel kunst- en vliegwerk toe om te suggereren dat het met het antisemitisme in Nederland allemaal wel losloopt. Linkse media verspreiden die boodschap met veel triomfalisme. De redactie van Joop, bijvoorbeeld, wekt sterk de indruk heel erg blij te zijn dat het aantal geweldplegingen tegen moslims is gestegen. Waarom is dat zo belangrijk voor ze?

Omdat moslims in de liturgie van de Linkse Kerk slachtoffers zijn, en nimmer daders.

De samenvatting van de Monitor bevat de volgende passage: ‘Extreem-rechtse straatorganisaties met antisemitische ideeën lijken kleiner te zijn geworden’. Alsof dát de verklaring is voor die vermeende afname van het aantal incidenten. Alsof het nooit ‘getinte jongeren’ zijn die Amsterdammers met een keppeltje bespugen en mishandelen, alsof het geen moslims zijn, die tijdens anti-Israëldemonstraties ‘Hamas, Hamas, alle Joden aan het gas’ roepen. Alsof de leerlingen, die hun geschiedenisleraar door middel van intimidatie verhinderen de Holocaust in de les te behandelen, geen moslims zijn.

In het rapport wordt uitgebreid aandacht besteed aan discriminatie van etnische minderheden, Joden en vooral moslims in allerlei contexten, Joden en moslims hebben zelfs een eigen hoofdstuk, maar een hoofdstuk over discriminatie dóór moslims ontbreekt. Homo’s die in elkaar worden geslagen, vrouwen die worden gemolesteerd, autochtonen die hun wijk worden uitgepest, de Monitor is er niet in geïnteresseerd.

De Monitor constateert mét het CIDI dat een opleving van het aantal antisemitische incidenten altijd volgt op een Israëlisch offensief tegen zijn vijanden. Maar wie het dan zijn, die zich kennelijk door de Israëlische politiek geïnspireerd voelen Joden uit te schelden, te bedreigen en te mishandelen, laat de Monitor in het midden. Alleen extreemrechtse organisaties worden met name genoemd. De Monitor weet zelfs te melden dat die organisaties zich steeds radicaler uiten op Internet. Van islamitisch-radicale sites hebben de auteurs van de Monitor nog nooit gehoord.

Allochtonen discrimineren niet, en zéker niet in naam van de islam, allochtonen wórden gediscrimineerd. Alleen als blanke autochtonen discrimineren en racistisch geweld plegen, maakt de Monitor er melding van. En dat is, gezien het feit dat de Monitor dient om de overheid te sturen op het gebied van antidiscriminatiebeleid, behoorlijk verontrustend.